Grzybień (Lilia wodna, Nenufar)

 lilia wodna

Grzybień (Nymphaea) - roślina, którą można spotkać na powierzchni wody, w różnych barwach, w Polsce chroniona. Gatunek ten rozpowszechniony jest w uprawie, dekoracyjnie, stosowany również jest do celów leczniczych. W stanie dzikim występuje w całej Europie, w północnych obszarach Afryki.

Opis z "Żywych klejnotów" (Maria Hessel): 

Wśród bajecznie kolorowych ziół istnieje też klejnot biały, tak piękny, że chyba najpiękniejszy nie tylko wśród białych, ale i wśród wszystkich. Hojnie rozsiewa przyroda w kwitnących ziołach szafiry, topazy, rubiny, szmaragdy i opale. Lecz stroi się też w barwy bielsze od pereł i alabastrów. Nieczęsto teraz uda się komuś ujrzeć ten cud w okolicy bogatej w stawy.

...Oto kołysze się na powierzchni wody wielki przepiękny kwiat, niepokalanie biały o idealnej rzeźbie wielkich płatów. Na przestrzeni wszystkich wieków współżycia człowieka z przyrodą oszałamiała ta piękność, ta urokliwa biel niemal nie wyrażalna, prawdziwy cud z żywego alabastru. Kwiat - tajemnica. Kwiat otoczony legendą. Nenufar, zwany przez lud także lilją wodną; a przez naukę mniej poetycznie: po prostu grzybień biały (Nymfea alba). Kryje swą łodygę pod wodą, nad jej lustrem unosi się tylko sam kwiat, otulony wokół ogromnymi okrągłymi liśćmi, które sam w sobie już stanowią jedyne w swym rodzaju piękno, niespotykane gdzie indziej. Wnętrze nieskazitelne białego kielicha jest intensywne żółte, niemal pomarańczowej barwy i tworzy fascynujący wręcz kontrast w rozwartej bieli płatów kwiatowych.

Fitochemicy odkryli, że ta piękna roślina leczy niemiarowość pracy serca, osłabienie mięśnia sercowego po chorobach zakaźnych, usuwa zmiany miażdżycowe w sercu.

Jest pod absolutną ochroną nie wolno go zrywać. Dla celów leczniczych zbierają kwiat nenufaru tylko fachowcy i to każdorazowo muszą mieć zezwolenie. Bo dla swej cudownej piękności kwiat ten został niemal zupełnie przetrzebiony przez człowieka, wcale zresztą nie dla swych ogromnie cennych wartości leczniczych, gdyż te wydobywa się z alabastrowych płatów.


Zastosowanie: 

• wyciąg z świeżych kwiatów ma działanie uspokajające oraz nasercowe,
• hamują pobudzenie seksualne,
• jako preparat do mycia włosów,
• przy chorobach skóry, owrzodzeniach

Ciekawostka:
Claude Monet uwieńczył te piękne rośliny w zbiorze obrazów pt. "Lilie wodne". Sam je uprawiał w Giverny pod Paryżem przez 43 lata.