Lubczyk ogrodowy

Lubczyk ogrodowy (Levisticum officinale) - bylina z rodziny selerowatych. Znana jest pod różnymi nazwami ludowymi takimi jak: łakotne ziele, mleczeń, korzeń, lubiśnik lekarski. Rodzimie rośnie w Afganistanie i Iranie, skąd został zawleczony do innych krajów. W Polsce jest pospolicie uprawiany.

Roślina sięga 0.5-1.5 m wysokości. Rozgałęzia się w górnej partii łodygi, pod ziemią ma gruby korzeń. Lubczyk kwitnie w lipcu i sierpniu, rośnie na wysoko nasłonecznionych terenach, przepuszczalnych i nie suchych. W Europie jego uprawę upowszechnili benedyktyni, obecnie rośnie w ogródkach do celów prywatnych i w uprawie przemysłowej.
Korzeń lubczyka zawiera między innymi olejek lotny, skrobię, kumarynę, związki ftalidowe. 

barbaloina, aloeemodyna

 

Zastosowanie: 

• moczopędne, wykrztuśne, wiatropędne, stosowany jest w zapaleniach dróg moczowych,
• jako środek wykrztuśny stosowany w chorobach górnych dróg oddechowych
• łagodzi bóle menstruacyjne, pobudza krwawienie menstruacyjne,
• leczy problemy z brakiem pobudzenia seksualnego.

Ciekawostka:

Lubczyk wchodzi w skład popularnej przyprawy kuchennej do zup i sosów tzw. Maggi, kostek bulionowych i przypraw. Lubczyk ma .wg tradycji ludowej wielką moc łagodzenia niezgody w małżeństwie, działa jak afrodyzjak.